akademidisleksi hakkında....
Yıllar önce Çocuk Psikiyatrisi Uzmanı olarak çalışmaya başladığımda dikkat sorunları olan çocukların sadece medikal/ilaç tedavisi ile sağaltılamayacağını gördüm. Alanda dikkat sorunları olan, davranış sorunları sergileyen bunun yanında aldığı ilaç tedavisine rağmen tam düzelme, sosyal uyum ya da akademik başarıda artış gösteremeyen çocukları izledim. Sıklıkla ailelerin baskısı çocuğu bunaltıyor, yaptıklarından sonradan pişmanlık duyan ebeveynler ve öğretmenler, öfke denetimi konusunda yetersiz kalıp aynı süreci yaşamaya ve yaşatmaya devam ediyordu.
Gökhan, Anıl ve Mine ile tanışmam o dönemde olmuştur. Bu insanların dikkat ve davranış sorunları olan çocukları desteklemek, ailelerine rehberlik etmek gibi bir niyetleri vardı. Gördüğüm kadarıyla, çocuklar da onları seviyordu. Bizim çalışma grubumuz çocuklar. Onlara sadece yararı olacak diye sevmedikleri birilerinden destek almayı kabul edemezler, öyle içten bir grup. Sonuçta denemeye değer diye düşünüp dikkat sorunları, davranış sorunları ve özel öğrenme güçlüğü olan, bir şekilde ilaç kullanmayan, ya da beklediğim ölçüde tedaviden yararlanmayan çocukları tanışmaları için yönlendirdim. Yanılmadığımı görmek, hoş.
Çocuklar rahatlamaya, aileler yalnız hissetmemeye başlıyor. Duygu ve davranış kontrolü öğreniyorlar, özel öğrenme güçlüğü gibi ilaç tedavisiyle sadece bir parça iyileşmesine katkıda bulunacağımız tablolarda, öğrenmeyi öğreniyorlar. Ben kendimi daha tam bir iş yapıyorum gibi hissediyorum.
Kolay gelsin arkadaşlar, sizi tanıdığıma sevindim. Yolunuz açık olsun.
Dr. Emel Bellibaş
Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hast. Uzmanı